Zabytki

Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP z 1779–82, klasycystyczny, wg projektu Szymona Bogumiła Zuga

  

Pałac klasycystyczny księżnej Anny z Sapiehów Jabłonowskiej – wybudowany na bazie dawnego pałacu Firlejów. Przebudową zajął się Szymon Bogumił Zug w 1770 roku, otoczony parkiem geome Obecnie pałac jest siedzibą Domu Pomocy Społecznej.

• Kaplica cmentarna pw. św. Michała Archanioła
• Dom Cadyka, zwany również "rabinówką"; mieszkał tam w Józef Morgensztern, prawnuk znanego cadyka żydowskiego – Mendla Morgensterna. Obecnie miejsce odwiedzane przez wycieczki z całego świata.
• Cmentarz żydowski z XVIII w.
• Cmentarz wojskowy z grobem gen. Franciszka Kleeberga (zmarł w 1941 w niewoli niemieckiej), którego prochy sprowadzono w 1969r
• 
  

  Komunikacja 

  W mieście krzyżują się drogi krajowe nr 19 (Rzeszów – Lublin – Białystok – Kuźnica) oraz nr 48 (Kock – Dęblin – Białobrzegi – Tomaszów Mazowiecki). Najbliższa czynna stacja kolejowa dla ruchu pasażerskiego znajduje się w Łukowie (37 km od Kocka). Kock posiada połączenia autobusowe z Lublinem, Lubartowem, Radzyniem Podlaskim, Białą Podlaską i Łukowem) oraz rzadsze z Warszawą, Białymstokiem, Rzeszowem, Rykami i innymi. Komunikację zapewniają zarówno przedsiębiorstwa PKS jak i przewoźnicy prywatni.
  tryczno-krajobrazowym.

Nazwa miasta

Pojawia się w notatkach z 1258 roku jako Cocsk. W XV wieku używana jest nazwa Kocsko (Koczsko w 1427 roku). W 1787 roku nazwa miasta zostaje zapisana jako Kocko. Od XIX wieku używa się formy dzisiejszej. Nazwa została utworzona od rdzenia kot- lub koc-, przy pomocy przyrostka -ьsko. Taki sam rdzeń istnieje także w nazwie Kociewie. Istnieją dwie hipotezy dotyczące pochodzenia nazwy

• możliwe że pochodzi ona od nazwy osobowej Kot. Co oznaczałoby, że nazwa miasta pochodzi od osoby o przezwisku Kot, prawdopodobnie właściciela miasta.
• rdzeń pochodzi od nazwy rośliny kocanka, co może oznaczać osadę położoną wśród mokradeł.

Nazwę miasta można też tłumaczyć, podobnie jak nazwę Kociewie, jako pochodzącą od słowa kočevьe oznaczającego ‘koczowisko, miejsce koczowania, czyli, w dawnym znaczeniu, ‘miejsce przesiedlenia, uprowadzenia (np. cudzych poddanych)

Moje miasto Kock

Kock – miasto w woj. lubelskim, w powiecie lubartowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kock, położone na wysokości ok. 150 m n.p.m. na wysoczyźnie morenowej prawego zbocza Pradoliny Wieprza przy granicy Równiny Łukowskiej. W latach 1952–1954 Kock był siedzibą gminy Białobrzegi. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do starego woj. lubelskiego.
Miasto położone jest u ujścia Czarnej do Tyśmienicy.
Według danych z 30 czerwca 2009 miasto zamieszkuje 3484 mieszkańców
Miasto położone jest w historycznej Małopolsce, w ziemi łukowskiej

centrum miasta